Kryzysy – Opracowanie Psycholog mgr Moniki Wawrzaszek-Figiela

Przeważnie słysząc słowo ,,Kryzys” większość osób doznaje negatywnej konstelacji uczuć i emocji w obrazie tego pojęcia. Warto jednak zastanowić się dzięki czemu tak naprawdę w życiu wzrastamy, oraz co nam pomaga wspiąć się wyżej. Czy doświadczenia przyjemne? Czy jednak te trudniejsze…

Pojęcie ,,Kryzysu” przeważnie mówi o doświadczeniu nagłym, trudnym, które jest dyskomfortowe, obciążające, wymagające i domagające się rozwiązania. Czas trwania kryzysu zależy od bodźca lub sytuacji która go wywołała, a także od sposobu ustosunkowania się do niego, czy działań które człowiek świadomie, lub nieświadomie podejmuje. Wynik pozytywnego lub negatywnego balansu po wyjściu z kryzysu zależy od wielu ,,zmiennych”.

Należą do nich między innymi: wewnętrzne cechy indywidualne, zewnętrzne zasoby, środowisko, stan wsparcia i zrozumienia osób znaczących, poszukiwanie sensu, a także znaczenia, poziom introspekcji i świadomości, gotowość do podejmowania nowych sposobów działania, gotowość do korzystania z różnych form wsparcia.

Jak widać czynników od których zależne są możliwości skutecznego przeżywania i rozwiązania kryzysu jest wiele. Warto też zdawać sobie sprawę z kilku ważnych kwestii, które stoją za dynamiką działania kryzysów:

• Kryzys - zawsze o czymś nam mówi, i na coś wskazuje.
• Kryzys - może być reakcją na stratę.
• Kryzys - świadczy często o anty-rozwojowym lub dez-adaptacyjnym położeniu.
• Kryzys - może być związany adaptacją do sytuacji życiowo nowych, trudnych, dwuznacznych.
• Kryzys - przeważnie informuje, że coś już nie działa, coś szwankuje, czegoś brakuje, coś się psuje, coś już nie wystarcza.
• Kryzys - może być reakcją na nadmierne, lub zbyt długo rozciągające się w czasie ,,stresory” dnia codziennego.
• Kryzys - może być normatywny, czyli wpisany w naturalny bieg życia danej osoby (np. adaptacja do posiadania rodzeństwa, ,,kryzys nastolatka", odnalezienie swojego miejsca na rynku pracy po zakończeniu edukacji, zawieranie małżeństwa, oczekiwanie i moment narodzin dziecka, ,,kryzys wieku średniego”, syndrom pustego gniazda, moment przejścia na emeryturę).

Jak zostało to przedstawione samych mechanizmów, które stoją za kryzysem jest wiele. Niektóre mogą nakładać się na siebie. Bardzo ważne więc jest dobre rozeznanie tego z czym się aktualnie mierzymy.
Warto zapamiętać analogię, że kryzysy są jak drabinki rozwoju. Ciężko je więc bagatelizować. Kryzys nie lubi obłudy i prób przeskoczenia go.

Nie zamiatanie uczuć, przemyśleń, problemów, czy bólu po stracie pod dywan, a mądre unaocznienie ich i nazwanie to pierwsze kroki do tego, aby dany kryzys pokonać. Udawanie, że wszystko jest w porządku potęguje problemy, i działa jak oliwa dolewana do ognia. Uciekając od trudności nie stajesz na wysokości stawianego przed Tobą zadania. Zbyt wielu ludzi wówczas chcąc polegać tylko na sobie cofa się, zatrzymuje pozostając w stagnacji, lub załamuje.

Jak temu zapobiec? Jak lepiej radzić sobie z kryzysami?

Dbając o siebie na co dzień, kiedy nic znaczącego się nie dzieje, wzmacniając swoją odporność psychiczną, ćwicząc wolę, zdrowe postawy i kształtując pro- zdrowotne nawyki. Budując asertywność. Żyjąc świadomie. Dbając o jakość dobrych kontaktów z ludźmi. których wsparcie może być dla nas niezastąpione. Odnosząc się do trwałych i niezaprzeczalnych wartości w życiu, które mogą być kluczowe, aby pewne rzeczy zrozumieć, nadać im sens, kształtować wiarę i nadzieję na lepszy czas.

Jeśli czujesz się strapiony, zagubiony, niezrozumiały, zlękniony, brakuje Ci zaufania do innych osób, a może nawet do siebie samego, wówczas może być to moment kiedy warto zasięgnąć konsultacji u specjalisty psychologa, który pomoże Ci zweryfikować źródło obecnego stanu. Poznać samego siebie. Poddać rewizji współrzędne życiowego położenia. Lepiej zrozumieć siebie i ludzi z którymi wchodzisz w interakcje.
Przyjrzeć się dotychczasowej genezie błędów i porażek. Z kolei w obliczu straty lub uszczerbku zdrowia każdy człowiek musi odnaleźć w sobie nieznane dotąd rezerwy, zdobyć nowe umiejętności, poszerzyć różne obszary własnej wiedzy i samoświadomości. Są to trudne wyzwania, przy których korzystniej jest otworzyć się na wsparcie specjalistów zajmujących się ochroną i prewencją zdrowia.

Warto zwrócić uwagę na to, że o byciu w kryzysie świadczyć mogą różne symptomy. Pojawiać mogą się naprzemiennie dolegliwości fizyczne i psychiczne, lub współwystępować razem. Od objawów dotyczących nastroju, emocji, samopoczucia, po częstą zapadalność na przeziębienia i infekcje.

Psycholog może być podporą, lustrem, konsultantem, który nie tylko wesprze Cię, ale pomoże dokonać dobrych zmian, lub godnie przeżyć trudniejszy czas, tak by służył Twojemu wzrastaniu. Dobry psycholog zawsze pomoże Ci wzmocnić samego siebie.

Psycholog, mgr Monika Wawrzaszek-Figiela