Osteopata dziecięcy Warszawa marcin

Umów się na wizytę do specjalisty w ARKMEDIC

Mgr Kamil Ślusarz D.O.

Osteopata i fizjoterapeuta.

Konsultacja telemedyczna Skype

Absolwent Oteopathie Schule Deutschland, Sutherland College of Ostheopatic Medicine, Belgia (wykształcenie osteopatyczne), oraz Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Wieloletnie doświadczenie zawodowe zdobywał miedzy innymi w Ortopedyczno-Rehabilitacyjnym Szpitalu Klinicznym im. Wiktora Degi Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Dodatkową wiedzę i umiejętności zdobywa na licznych podyplomowych kursach Master w specjalizacji osteopatii, która jest jednocześnie jego pasją. Odbywa również dodatkowe szkolenia z zakresu rehabilitacji i terapii manualnej.

Specjalizuje się w:

  • leczeniu bólów pochodzenia kręgosłupowego oraz bólach kolan, barków, bioder;
  • osteopatii wisceralnej – terapia narządów wewnętrznych (pomocne w: refluks, zgaga, bóle żołądka, zespół jelita drażliwego, wzdęcia, astma, itd.);
  • osteopatii ginekologicznej (bolesne menstruacje, zrosty pooperacyjne, nietrzymanie moczu, problemy z zapłodnieniem, itd.);
  • problemach ciąży i połogu (bóle w obszarze brzucha i pleców, blizny pooperacyjne, powrót do pełnej sprawności w czasie połogu, itd.);
  • osteopatia w pediatrii (lateralizacja, kręcz szyi, opóźnienie rozwoju, obfite ulewanie, częste kolki, brak snu, częsty płacz, nadpobudliwość).

„Organizm leczy się sam, trzeba mu to tylko umożliwić, wspomóc, wskazać właściwą drogę.” - Kamil Ślusarz.

Wykształcenie:

  • Otrzymanie tytułu dyplomowanego osteopaty, tytuł nadany przez Osteopathie Schule Deutschland z siedzibą w Hamburgu;
  • Członek SOP – Stowarzyszenie Osteopatów Polskich;
  • Magister Fizjoterapii, Wydział Fizjoterapii, Akademia Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu.

Kursy i szkolenia:

  • 2004 - Współczesne metody diagnozowania i leczenie tkanek miękkich - dr Jarosław Ciechomski;
  • 2006 - Mulligan Concept - Rene Claassen;
  • 2008 - Kurs Anatomii Palpcyjnej – Francis Lafosse D.O.;
  • 2009 - Terapia cranio-sacralna – Torsten Liem D.O.;
  • 2012 - Uroginekologia – Caroline Stone D.O. Msc;
  • 2013 - Układ limfatyczny – Bruno Chikly MD, D.O.;
  • 2013 - Osteopatia w pediatrii. "Rozwój noworodka i dziecka - ewolucja neuroimmunologiczna" - Cristian Ciranna Raab D.O. Bsc;
  • 2013-2016 - 6 stopniowe szkolenie pt. „Osteopatia w pediatrii” - Bruno Ducoux D.O.;
  • 2014 - Problemy układu pokarmowego u noworodków – Nancy Nunn;
  • 2014 - System pneumonologiczny u dzieci – Christina Lenz, Bsc Ost;
  • 2014 - Śródpiersie w ujęciu osteopatycznym – dr Marek Mularczyk;
  • 2015 - Osteopathic Athletic Health Care – Walter McKone D.O.;
  • 2016 - Podstawy naukowe i metodyczne igłoterapii suchej punktów spustowych – Karol Szapel;
  • 2015-do chwili obecnej - Doktorant WUM – II wydział lekarski (planowana obrona – grudzień 2018).

 Mgr Kamil Ślusarz D.O. - Grafik przyjęć

Wtorek 14:00-20:00
Czwartek 08:40-17:00

Osteopatia jest ogólnym systemem opieki nad pacjentem. Metoda ta, wywodzi się ze Stanów Zjednoczonych, gdzie osteopatia jest specjalizacją lekarską.

Osteopata jest terapeutą manualnym, dlatego całą diagnostykę i leczenie prowadzi w formie manualnej. Podstawową doktryną osteopatii jest to, że organizm w największym stopniu leczy się sam, tylko w wielu przypadkach trzeba mu w tym odpowiednio pomóc.

Osteopatia w odróżnieniu od innych wiodących metod terapii manualnej (rehabilitacji), w praktyce nie zajmuje się tylko układem mięśniowo-szkieletowym, ale diagnozuje i leczy również pozostałe układy organizmu człowieka. Dla osteopaty, pojęcie holistycznego podejścia do pacjenta, oznacza diagnozowanie wszystkich układów wewnętrznych człowieka. Zaburzenia występujące w tych układach, w procesie przyczynowo-skutkowym, dają różnorakie zespoły chorobowe.

Dlatego diagnoza obejmuje cały organizm, od układu narządów wewnętrznych zaczynając, poprzez układ krwionośny, limfatyczny, nerwowy, wewnątrzwydzielniczy i na układzie mięśniowo-szkieletowym kończąc.

Kiedy umówić się na wizytę do osteopaty?

Osteopatia pomaga w leczeniu bólów:

  • pochodzenia kręgosłupowego (np. rwa kulszowa, przepukliny, drętwienie rąk i nóg),
  • szyi i karku,
  • barku (np. rwa barkowa, zamrożony bark),
  • kolan,
  • głowy, migrenach, zawrotach głowy, szumów usznych;
  • po urazach sportowych,
  • mięśniowe.
  • Osteopatia pomaga również w dolegliwościach pochodzących z układów:
  • trawiennego (np. bóle żołądka, refluks, zgaga, wzdęcia, zespół jelita drażliwego),
  • moczowego (np. zapalenia pęcherza), wydalniczego (np. zaparcia);
  • krwionośnego (np. nadciśnienie, zastoje krwi w kończynach, obrzęki),
  • limfatycznego (np. po mastektomii, innych nowotworach),
  • miednicy mniejszej, problemy ginekologiczne (bolesne menstruacje, zrosty pooperacyjne, nietrzymanie moczu, problemy z zapłodnieniem, endometriozę itd.).

Osteopatia stanowi również niezastąpioną pomoc u:

  • kobiet w ciąży (np. bóle w obszarze brzucha i pleców),
  • kobiet w połogu (np. blizny pooperacyjne, powrót do pełnej sprawności w czasie połogu),
  • niemowląt (lateralizacja, kręcz szyi, opóźnienie rozwoju, obfite ulewanie, częste kolki, brak snu, częsty płacz, nadpobudliwość),
  • osób starszych (nietrzymanie moczu, prostata).

Przebieg wizyty u osteopaty:

WAŻNE! Na pierwszą wizytę pacjent powinien posiadać dotychczasową dokumentację medyczną oraz luźny strój sportowy, najlepiej t-shirt, krótkie spodenki, skarpetki na zmianę.

Osteopata diagnozując pacjenta wykorzystuje metody obserwacji, przeprowadza badanie przedmiotowe i podmiotowe pacjenta. W czasie badania przedmiotowego wykonuje liczne testy ortopedyczne i neurologiczne, tożsame z testami wykonywanymi przez lekarzy akademickich. Dodatkowo posługuje się różnorodnymi testami osteopatycznymi. Jeżeli istnieje taka konieczność, osteopata kieruje pacjentów do lekarzy specjalistów, a następnie ściśle z nimi współpracuje. Osteopata nigdy nie ingeruje w zalecenia lekarskie, bez uprzedniego skonsultowania swojej diagnozy z lekarzem prowadzącym.

Jakie badania może zlecić osteopata?

  • badanie radiologiczne (RTG),
  • badanie ultrasonograficzne (USG np. narządów wewnętrznych, kolana),
  • tomografia komputerowa (CT),
  • rezonans magnetyczny (MRI),
  • elektronystagmografia (ENG - badanie narządu równowagi, czyli błędnika),
  • elekromiografia (EEG),
  • badania krwi.